مناسبت های تقویمی این ویژگی را دارند تا مباحث اجتماعی ، اقتصادی و سیاسی در اشکال مختلف مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرند. مباحثی که پشنوانه نظری و مدل های مفهومی قوی دارند در حوزه اجرا مانایی مستحکمتری دارند. و روابط عمومی یکی از مناسبت هایی است که در طول چند سال اخیر مورد توجه جدی مراکز علمی و اداری قرار گرفته است . حجم گسترده کتب، مقالات، همایش ها و جشنواره ها در حوزه روابط عمومی و ارتباطات حاکی از جدی بودن این مقوله است. روابط عمومی از الزامات و نیاز های اساسی سازمان های امروزی است. چه آنکه سازمان های متعالی بدون اتکا به روابط عمومی کارآمد نمی توانند ادامه حیات دهند.
روابط عمومی ها نیاز ملزم به تغییر نگرش و بینش دارند و این مهم باید تابع استراتژی سازمانی باشد باتوجه به قدرت تحول و اختیاراتی که مدیران در سازمان ها دارند شایسته است به موضوع روابط عمومی توجه عمیقتری داشته باشند و روابط عمومی را مساله اول در تحول سازمانی قرار دهند. نگارنده با تجربه مختصر در روابط عمومی دانشگاه مازندران اعتقاد دارد که اگر مدیریت ارشد سازمان ها و دستگاه های اجرایی به روابط عمومی ها بها دهند و شرایط رشد و ارتقا این واحد سازمانی را فراهم نمایند . این واحد می تواند موتور محرکه سازمانی شود.

مدیران سازمان ها با فراهم کردن زمینه های آموزشی ، شرکت دادن روابط عمومی ها در شوراهای سازمانی ، تفویض اختیار، مشاوره گرفتن از روابط عمومی موجب توانمندی روابط عمومی شوند. مدیران باید نقش تفسیری ، مشاوره ای و فنی برای روابط عمومی قائل شوند و بجای روابط عمومی مناسبت گرا ، روابط عمومی تحلیل گرا در سازمان خود ایجاد نمایند. مدیران می توانند روابط عمومی ارتباط گر و تبیین گر را جایگزین روابط عمومی مناسبت گرا نمایند.

نکته پایانی این قلم بر این مساله تاکید دارد که مساله روابط عمومی نباید تا حد واحد سازمانی در یک موسسه تنزل یابد بلکه باید به عنوان مساله سازمانی مورد توجه قرار گیرد. چرا که اگر چنین شد تمامی امکانات ، منابع، اختیارات و ساختار لازم برای تحقق اهداف سازمانی مورد نظر فراهم می شود.